Jedyny bezdomny, który został mistrzem UFC. Jak Ngannou wydostał się z piaskownicy?

Wieczór bokserski odbędzie się 28 października w Riyadzie (Arabia Saudyjska). Jego głównymi bohaterami będą Tyson Fury i Francis Ngannou.

Predator debiutuje w boksie zawodowym. Ma fantastyczne osiągnięcia w mieszanych sztukach walki. A teraz Francis natychmiast wdał się w walkę z przeciwnikiem o tak wysokim statusie. Legendarny niepokonany Brytyjczyk wystawi na próbę siły Ngannou. Aby dotrzeć do tego momentu, Predator przeszedł niesamowitą podróż, przypominającą scenariusz filmu fabularnego.

Ngannou urodził się w małej wiosce Batye, która znajduje się w Kamerunie. Rodzina Franciszka zawsze żyła biednie i była na skraju całkowitego upadku. Dlatego chłopiec musiał bardzo wcześnie rozpocząć pracę na własny rachunek, aby choć trochę zarobić. Już w wieku 10 lat dziecko pracowało w kamieniołomie piasku. Mówił o tym w jednym z wywiadów: „Mogę być czołowym zawodnikiem wagi ciężkiej, ale kiedy przyjeżdżam do mojej wioski, pracuję w piaskownicy z przyjaciółmi, z którymi dorastałem. Dziś robię to dla zabawy i rozrywki, ale jako dziecko byłam do tego zmuszona. To było jak kamień w gardle, ale musieliśmy to zrobić, bo to była jedyna szansa, aby zapewnić sobie minimum.”

Ojciec Franciszka straszył całą rodzinę. Był przestępcą i często walczył na ulicach. Tata bił własnego syna. Ngannou powiedział później, że jego ojciec napawał strachem wiele osób: „Tata miał złą reputację. Kiedy wygłupiałem się z rówieśnikami, ludzie mówili o mnie: „Jest tak samo okrutny jak jego ojciec”. Wstydziłam się i zdecydowałam, że nigdy nie stanę się taka jak on. Nigdy”.

A wieczorami Francis trenował i marzył o zostaniu zawodowym bokserem. Ngannou przyznał, że jego idolem był Mike Tyson, który obecnie przygotowuje byłego mistrza UFC do swojej pierwszej walki na ringu.

Aby w końcu zostać zawodowym sportowcem, w wieku 22 lat Predator postanowił opuścić ojczyznę i udać się do Europy. Ale do tego trzeba było zaoszczędzić pieniądze. Wydawało się, że absolutnie wszystko stoi na przeszkodzie Franciszkowi. Najpierw zachorował na wirusowe zapalenie wątroby typu B, na które długo się leczył. A potem była wycieczka do Maroka, którą sam sportowiec do dziś wspomina z przerażeniem.

Franciszka Ngannou

Zawodnik PFL, były mistrz UFC

„Nie miałam pracy, czasem mieszkałyśmy w lesie i ukrywałyśmy się przed policją. Żyłem w takim gównie… Przez dwa tygodnie nie mogliśmy się myć. Chodziliśmy jak bezdomni. Nie było jedzenia i śmierdziliśmy śmieciami.”

Dopiero w wieku 26 lat Franciszek mógł wreszcie opuścić Afrykę. Ale nawet wtedy było bardzo trudno. Faktem jest, że w tamtym czasie nie było mowy o legalnym sposobie opuszczenia kontynentu. Dlatego Ngannou stał się prawdziwym uchodźcą. Wraz z grupą podobnie myślących ludzi najpierw przemierzył sam kontynent, a następnie wsiadł na ponton i popłynął w kierunku swojego snu. A przy pierwszej próbie nie udało się tego zrobić! Uciekinierzy zostali schwytani przez marokański statek, który zawrócił ich do ojczyzny.

Francis nie poddał się i kontynuował, jak później powiedział w podcaście Joe Rogana: „Powiedziałem sobie, że następnym razem wolę umrzeć w wodzie, niż znowu wracać do Maroka. Sytuację komplikował fakt, że zbliżała się zima i woda stała się znacznie zimniejsza. Ukrywaliśmy się w lesie, panowały tam wyjątkowo trudne warunki – ciągle marzliśmy, łapaliśmy przeziębienia i szukaliśmy pożywienia. Kilka razy później próbowaliśmy wydostać się łodzią, podobnie jak za drugim razem, ale za każdym razem łapano nas w oceanie i odsyłano na południe Algierii, na pustynię. Przynajmniej mieliśmy szczęście, że nas nie pobito, bo funkcjonariusz graniczny okazał się bardzo cywilizowaną osobą.”

A jednak Francisowi udało się uciec. Przy kolejnej próbie łodzi udało się jeszcze dotrzeć do wybrzeży Europy. Ale na tym nie zakończyły się nieszczęścia Ngannou. Drapieżnik udał się do Francji, gdzie próbował dostać pracę w schronisku dla emigrantów w Paryżu. Okazało się, że panowały tam straszne warunki. Dlatego Franciszek musiał spędzić noc na ulicy. Ngannou kupił sobie śpiwór, aby poradzić sobie z zimnem, jednocześnie pozostając na zewnątrz.

W tym momencie w historii Predatora wreszcie nadeszła biała passa. Zdecydował się pójść na siłownię, choć nie miał ani dolara w kieszeni. Ale świat nie jest pozbawiony dobrych ludzi! Właściciel zobaczył dobrodusznego kameruńskiego giganta i pozwolił mu trenować całkowicie za darmo. Bardzo szybko Ngannou zaczął bić swoich partnerów po całej sali, więc zwrócono na niego poważną uwagę. Francisowi zaproponowano spróbowanie swoich sił w mieszanych sztukach walki, ale nadal marzył o boksie.

A jednak Ngannou zdał sobie sprawę, że może zarabiać pieniądze poprzez MMA. Znajomym właściciela sali udało się uzyskać wizę pracowniczą dla Franciszka. I wtedy zaczęła się kariera wielkiego mistrza. Po zaledwie sześciu zawodowych walkach gigant przyciągnął uwagę szefa UFC Dany White’a. Zaprosił Franciszka na promocję. W rezultacie na poziomie zawodowym Ngannou zdołał stoczyć 20 walk, z czego 17 zakończył się zwycięstwami. Predator zdobył także tytuł UFC w wadze ciężkiej.

Wielu jest oburzonych, że Ngannou wdarł się do boksu i natychmiast otrzymał potężną walkę z „grubym sprawdzianem”. I proponujemy potraktować to jako piękną historię. Historie o przezwyciężaniu i bólu, historie o cierpliwości i charakterze, historie o jednym wielkim marzeniu. Od dzieciństwa Francis marzył o wejściu na ring i zostaniu bokserem. I on to zrobił!