Brutalny finisz Aliskerowa czy pojedynek z Burnsem? Wybór najlepszej walki dla Chimaeva

Walka z Gilbertem Burnsem (9 kwietnia 2022)

Burns jest prawdopodobnie pierwszym poważnym przeciwnikiem Khamzata w UFC, a także pierwszym, któremu udało się stawić czoła Chimaevowi aż do decyzji sędziego. Co więcej, Gilbert dwukrotnie powalił Chimaeva, ale to nie pomogło mu wygrać. Burns i Chimaev przeprowadzili prawdziwe starcie w stójce z wzajemnymi powaleniami, które zakończyło się zwycięstwem Borza jednogłośną decyzją.

Walka z Li Jinliangiem (30 października 2021)

Po trzech szybkich pierwszych walkach w UFC Chimaev miał roczną przerwę, podczas której Borz myślał o przejściu na emeryturę. Jednak w październiku 2021 roku Chimaev wrócił do klatki i jako swojego przeciwnika przyjął silnego Chińczyka Li Jinlianga. Niezależnie od tego, czy siła była tylko na papierze, Khamzat w swój charakterystyczny sposób już w pierwszych sekundach dosłownie przygwoździł przeciwnika, zaniósł go do siatki, gdzie powalił Lee na ziemię i zaczął go bić. Próbując uciec przed ciosami Khamzata, chiński sportowiec oddał szyję i było po wszystkim: Borz szybko wykonał chwyt duszący, „usypiając” Jinlianga.

Walka z Kevinem Hollandem (11 września 2022)

Chimaev swoją ostatnią walkę w UFC stoczył ponad rok temu. Początkowo Khamzat miał zmierzyć się z Natem Diazem, ale Borz nie przeszedł ważenia i zamiast Diaza walczył z Kevinem Hollandem w wadze catchweight. W tej walce nie było żadnej intrygi: Chimaev w pierwszych sekundach powalił przeciwnika na ziemię, przez dwie minuty bił Holandię, po czym złapał go w duszenie i zmusił do poddania się.

Walka z Geraldem Meerschaertem (19 września 2020)

W swojej trzeciej walce w UFC Chimaev pokazał wszystkim swoją siłę uderzenia. Naprzeciw niego stanął Gerald Meerschert, a Amerykanin wytrzymał zaledwie 17 sekund. Borz od pierwszych sekund ruszył do ataku, Gerald zaczął się wycofywać, a Khamzat złapał przeciwnika w ruchu: Chimaev rzucił prawą prostą, po czym Gerald upadł jak powalony. Dwa ciosy kończące – i walka została przerwana, a Khamzat odniósł najszybsze zwycięstwo w swojej karierze.

Walka z Ikramem Aliskerowem (19.04.2019)

Obydwaj obecni przedstawiciele UFC poznali się jeszcze zanim podpisali kontrakty z najlepszą ligą świata. Stało się to w 2019 roku na jednym z turniejów Brave. Obaj podeszli do walki z doskonałym bilansem – Khamzat 5:0, Ikram 8:0, więc walka zapowiadała się na zaciętą i interesującą. Wszystko skończyło się jednak już w pierwszej rundzie: Chimaev w jednym z odcinków celnym uderzeniem podbródkowym w szczękę Aliskerowa znokautował Ikrama.

Walka z Rhysem McKee (25 lipca 2020)

Khamzat Chimaev stoczył swoją drugą walkę w UFC 10 dni po debiucie. Nie otrzymawszy żadnych obrażeń od Johna Phillipsa, Borz ruszył do walki z Rhysem McKee i ponownie zniszczył swojego przeciwnika. W pierwszych sekundach walki Chimaev podniósł przeciwnika, zaniósł go do siatki, gdzie rzucił i złapał go za plecy. A potem – klasyka. Chimaev zaczął przełamywać obronę McKee, a sędzia przerwał walkę w połowie pierwszej rundy. A jeśli według statystyk Khamzatowi w debiucie nie trafiły dwa trafienia, to Makki nie otrzymał ani jednego.

Walka z Johnem Phillipsem (16 lipca 2020)

Debiut Borza w UFC miał miejsce w lipcu 2020 roku; Przeciwnikiem Chimaeva był reprezentant Walii John Phillips. Khamzat zorganizował dla swojego przeciwnika prawdziwą rzeź. W pierwszych sekundach walki Chimaev przeszedł na nogi, chwycił Walijczyka za plecy i bił go przez pięć minut. John ledwo dobiegł do swojego narożnika po przerwie, a na początku drugiej rundy Khamzat po raz kolejny powalił Phillipsa na ziemię. Tym razem Borz szybko złapał przeciwnika w duszenie i zmusił go do poddania się. Podczas całej walki John zadał dwa ciosy, a Khamzat 124.

Walka z Ole Magnorem (18 sierpnia 2018)

W swojej drugiej zawodowej walce MMA Chimaev pokazał wysoki poziom zapasów i kontroli nad przeciwnikiem w parterze: ofiarą padł Norweg Ole Magnor. Już w pierwszych sekundach walki Khamzat przeszedł na nogi, a następnie wykonał swój zwykły rzut w klatkę piersiową. Następnie Chimaev chwycił przeciwnika za plecy i niemal przez całą rundę bił Norwega po ziemi, a pod koniec pięciominutowej części wykonał duszenie od tyłu, odnosząc miażdżące zwycięstwo.